Το μέλλον στις τάξεις μας προβλέπεται συναρπαστικό!
Αλλά ας ξεκινήσω από τις πρώτες θεωρίες για τη γνώση που διατυπώθηκαν από τους αρχαίους Έλληνες, υποστηρίχθηκαν το 17ο και 18ο αιώνα με την πρόοδο των πειραματικών επιστημών από τους εμπειριστές όπως ο Τζον Λοκ, παραγκωνίστηκαν όταν επικράτησε το πρόσφατο φιλοσοφικό κίνημα του ορθολογισμού αλλά επανέρχονται δυναμικά στο σήμερα.
Πιο συγκεκριμένα, ο Αριστοτέλης στο βιβλίο του «Μεταφυσικά Α» συνδέει τη φυσική τάση του ανθρώπου για γνώση με τις αισθήσεις και μας εξηγεί γιατί η εμπειρία είναι ο καλύτερος τρόπος μάθησης.
Κατ’ αυτόν, τα στάδια της γνώσης είναι τρία: αίσθηση, μνήμη, εμπειρία. Η αίσθηση οδηγεί στη μνήμη, ένα ανώτερο στάδιο γνώσης που σχετίζεται με τη φαντασία. Επόμενο είναι η εμπειρία, οι πολλές μνήμες του ίδιου πράγματος που δίνουν στον άνθρωπο τη δυνατότητα ερμηνείας (δηλ. να ερμηνεύσει το παρόν με όρους παρελθόντος). Μέσα από την εμπειρία (την γνώση των αρχών), προκύπτουν η τέχνη και η επιστήμη (η θεωρία).
Η θεωρία, η ανώτατη βαθμίδα γνώσης, εξαρτάται λοιπόν από την εμπειρία. Θεωρία και πράξη πηγάζουν από ένα κοινό σημείο προέλευσης, τον κόσμο των αισθήσεων, τον κόσμο που μας περιβάλλει. Στην εκπαίδευση εκφράζεται με τη χρήση πολυαισθητηριακών δραστηριοτήτων που οδηγούν από την πράξη στη γνώση. Στα πλαίσια αυτά, ετοιμάζουμε το νέο πρόγραμμα ενσώματης μάθησης του σχολείου μας. Σε αυτό θα εντάξουμε και το χορό.
Στο εργαστήριο χορού για εκπαιδευτικούς της ομάδας "Σκυτάλη" πήρα πολλές χρήσιμες και όμορφες πληροφορίες. Γνώρισα υπέροχους συναδέλφους και εμψυχωτές και ανακάλυψα για τον εαυτό μου καινούρια πράγματα. Οι μαθητές της ομάδας δασκάλων που γνώρισα είναι σίγουρα τυχεροί. Φαίνεται νομίζω και στη φωτογραφία.
Το μέλλον στις τάξεις μας θα είναι όντως συναρπαστικό!
Ειρήνη Ζαχαρίου